Evert Meijs vertelt: 'Wat het zo leuk maakt om voor Valkenswaard24 te schrijven'
Volgens koning Willem-Alexander zit ons Nederlanders het vrijwilligerswerk in het bloed. Daar heeft hij gelijk in. Het merendeel van de mensen zet zich om allerlei redenen in voor een ander. Eén van mijn vrijwilligersjobs is het werken bij Valkenswaard24. Waarom?
Heb je ook interesse in schrijven voor Valkenswaard24, stuur dan vrijblijvend een mailtje naar redactie@valkenswaard24.nl
Als ik naar mezelf kijk, ben ik in 2018 gestart omdat ik nog wat tijd over had. Als vrijwilliger ben ik er toen van uitgegaan dat je als correspondent of verslaggever je eigen tijd kunt indelen. En dat is inderdaad helemaal uitgekomen. In een aantal gevallen komt er een verzoek van de redactie, bijvoorbeeld om een gouden huwelijkspaar te interviewen. In overleg met het paar bepaal ik dag en tijd voor het gesprek. Het uitwerken van mijn aantekeningen doe ik vaak dezelfde dag. Maar als dat niet schikt, kruip ik de volgende dag in de pen, zonder het gevoel te hebben om te moeten haasten.
Natuurlijk komt er ook wel eens een ‘opdracht’ die wél aan tijd gebonden is; het onthullen van een zitbankje door een honderdjarige. Samen met de burgemeester en de familie wordt een korte happening op touw gezet die natuurlijk wordt vastgelegd in de agenda’s. Maar als ik er niet bij kan zijn, is dat gelukkig geen enkel probleem.
Foto's maken
Het is een extra bonus dat ik zelf de foto’s maak na het interview, tijdens de onthulling van het bankje of bij het songfestival op Were Di. Behalve dat dat voor de redactie een extra bonus is, willen de ‘klanten’ vaak ook graag de foto’s. Wat mij betreft is dat geen probleem. Maar als de foto’s gebruikt worden in het openbaar, dan vind ik het wel correct dat mijn naam erbij vermeld wordt. De gemeente Valkenswaard klopt regelmatig aan voor de originele foto’s die online zijn gekomen. Bruidsparen zijn vaak ook liefhebber van de foto’s en na activiteiten als de Kids Week, de aankomst van studenten voor het gala, afscheid van de pastoor of verenigingen die een pr-artikel willen, wordt vaak gevraagd om foto’s toe te sturen. Dat doe ik graag en vind ik leuk.
Kom op plekken waar je normaliter nooit komt
Regelmatig ben ik vereerd als ik kort bij het privéleven van mensen mag komen. Voor een artikel over vier generaties, waarbij nét een baby'tje geboren is. Samenzijn met de familie van de honderdjarige, met de burgemeester bij inwoners die een penning uitgereikt krijgen of in het verpleeghuis bij iemand die geld wil inzamelen om de behandeling te kunnen betalen.
Als ik word ‘uitgezonden’ naar een voetbalmatch, een motorcrosswedstrijd of een paardenrace, vind ik het een mooie erkenning erheen gestuurd te worden zonder dat ik verstand heb van dergelijke sporten. “Juist dán kan er vaak een mooi verhalen komen”, zegt de redactie dan. Het maken van foto’s is bij deze sporten natuurlijk een extra uitdaging.
Ontmoet heel veel mensen
Bovenal is het boeiend om heel veel verschillende mensen te ontmoeten. Meestal binnen Valkenswaard, maar af en toe moet ik voor een interview naar Bergeijk of zo. Ik woon nu acht jaar in Valkenswaard en door mijn schrijverijen lijkt het soms wel alsof ik hier geboren en getogen ben. Al die verschillende mensen zijn in de regel blij en vereerd als er ‘iemand van de krant’ komt. Vaak komt er een beetje gezonde spanning bij kijken. Maar ik kom ook op adressen die mij vragen om te komen en het initiatief nemen om geïnterviewd te worden.
Altijd aan het leren
Daardoor kom ik op bouwterreinen, in corsotenten, bij carnavalsverenigingen en de bierbrouwerij. Op 28 december zit ik vaak in de kerktoren als er bakken met snoepjes naar beneden worden gegooid. Je komt op de gekste plaatsen en ontmoet de mooiste mensen. Bijkomstigheid bij dat alles is dat ik van alles leer. Aanvankelijk wist ik niet wat een vinkenslag is, dat er een wasserij in Dommelen was, dat de burgemeester ook maar een gewoon mens is en dat de nieuwe kinderburgemeesters worden geïnstalleerd door de ‘oude kinderburgemeester’ en de volwassen burgemeester. Wist jij dat de voermannen van de Handelse Processie elk jaar moeten loten om hun volgorde? Ik was er bij!
Complimenten van lezers
Het is heel plezant als af en toe iemand reageert op een artikel. Je verwacht dat niet, het hoeft ook niet, maar áls het gebeurt geeft dat vleugels. Een complimentje doet natuurlijk iedereen goed. Mij dus ook. Het gebeurt óók dat mensen je iets verteld hebben waarvan ze later spijt hebben, het zo niet bedoeld hebben of het liever anders geformuleerd hadden gezien. Een veteraan heette vroeger een 'oud-strijder'. Toen ik deze verouderde term een keer gebruikte, reageerde de oud-militair met het verzoek dit te veranderen in 'veteraan'. Gelukkig is Valkenswaard24 digitaal en kan een fout hersteld worden.
Het contact met de redactie verloopt voor 99 procent via WhatsApp. Voordeel is dat je altijd terug kunt kijken wat je hebt gecommuniceerd en welke verzoeken of opmerkingen de redactie jouw kant op heeft gestuurd.
Het is duidelijk: niet voor niks heb ik in die zes jaar met plezier ruim duizend stukken geschreven. Dit vrijwilligerswerk is áán te bevelen! Heb je ook interesse in schrijven voor Valkenswaard24, stuur dan vrijblijvend een mailtje naar redactie@valkenswaard24.nl
Download de gratis app van Valkenswaard24 en mis niets → Apple | Android
